سوت و کف برای احمد مسعود

یکی از کمدی‌های این روزها افرادی هستند که برای احمدمسعود سوت و کف می‌زنند ولی یادشان رفته تا دو روز پیش وقتی علیرضا فغانی و مزدک میرزایی و فلانی و بهمانی مهاجرت کردند اینها در مقام دفاع برآمدند و گفتند دمشون گرم که رفتن منم اگر می‌تونسنم می‌رفتم.

منابع مرتبط
عکس نوشت ها
چندرسانه ای
دریافت پست

پاسخ شبهه یکی از کمدی‌های این روزها افرادی هستند که برای احمدمسعود سوت و کف می‌زنند ولی یادشان رفته تا دو روز پیش وقتی علیرضا فغانی و مزدک میرزایی و فلانی و بهمانی مهاجرت کردند اینها در مقام دفاع برآمدند و گفتند دمشون گرم که رفتن منم اگر می‌تونسنم می‌رفتم.

ایول به مرام شما. ماندن و جنگیدن و خون دادن برای احمدمسعود خوب است ولی نوبت به شما که می‌رسد، رفاه شخصی و درآمد خوب و خیابان‌های تمیزاروپا و آمریکا از ماندن و جنگیدن برای وطن‌تان مهمتر می‌شود. شاید الان بگویید داری قیاس مع‌الفارق می‌کنی. بله. این حربه همیشگی شما برای در رفتن از زیر تیغ نقد است. الان می‌خواهید بگویید وقتی اینجا قدر ما را نمی‌دانند چرا بمانیم؟ از شما می‌پرسم در افغانستان کدام مقام مسئولی آمد از احمدمسعود قدردانی کرد؟ شاید الان بگویید حکومت ایران باعث شد ما از ماندن در کشورمان دلسرد بشویم. از شما می‌پرسم در حکومت افغانستان برای احمدمسعود چه کردند که حالا تا آخرین قطره خونش ایستاده است و مبارزه می‌کند؟ جز اینکه با گرگ‌ها تنهایش گذاشتند؟
در ایران هرچقدر هم که مشکلات و بدبختی و بی‌عدالتی باشد حداقل دشمنان پشت دروازه‌های شهر صف نکشیدند برای ریختن خون ما و تجاوز به ناموس‌مان. فکر می‌کنید احمدمسعود و یارانش نمی‌توانستند مثل شما فکر کنند و برای بدست آوردن رفاه شخصی و چندرغاز دلار بیشتر مهاجرت کنند؟ بروند در اروپا و آمریکا و کانادا لب ساحل قدم بزنند و با خیالی آسوده در کافه‌های اطراف قهوه بنوشند؟ اما آنها میان رفاه شخصی خود و خاک وطن دومی را انتخاب کردند. ماندند. جنگیدند و خون دادند. همین هم باعث عزیز شدن آنها نزد شما شده است. حالا چرا خودتان ماندن و جنگیدن و خون دادن را قبول ندارید و هرکس وطنش را می‌گذارد برای مسئولان نالایق و آقازاده‌ها و می‌رود، شما قربان‌صدقه‌اش می‌روید؟ این تناقض را چطور برای خود حل کردید؟ چطور برای احمدمسعود سوت و کف می‌زنید ولی خودتان اشرف غنی هستید وطن‌دوست‌های لعنتی؟
ما با مهاجرت مخالف نیستم. مشکل ما با آنهاست که می‌گویند گور بابای مملکت. چرا من سختی بکشم تا صدسال دیگر مملکت درست بشود؟ اما این روزها حسابی احمدمسعود را ماشاالله ماشاالله می‌کنند که مانده است و می‌جنگد. همین تناقض کافی است تا ثابت بشود این جماعت دل‌شان برای احمدمسعود و افغانستان نمی‌سوزد. اینها می‌خواهند در این ماجرا هم از حکومت انتقام بگیرند. اگر واقعا ماندن و جنگیدن برایشان یک ارزش است خب پس بسم‌الله. بمانند، بجنگند، کشته بشوند، خون بدهند ولی مملکت را از دست طالبان ذهنی خود خلاص کنند.

سایر کسانی که به این مساله پاسخ داده اند