• 24 مرداد 1400
• 0

• اشتراک گذاری

پاسخ شبهه پیامبری که پیامبر رحمت بودند، فرمود: حتی اگر تو هفتاد بار هم برای آنها دعا کنی، هیچ فایده‌ای ندارد، چون آنها کافرند، حق را می‌پوشانند و از مسیر و پوسته آدمیت خارج شده و فاسق گردیده‌اند

ما نیز امریکا، انگلیس و متحدان‌شان را دعا می‌کنیم که اصلاح شوند و دست از این همه جنایت و خونریزی در سرتاسر عالم بردارند، اما گاه انسان‌ها، جوامع و حکومت‌ها، در سطحی از انحطاط و وحشی‌گری قرار می‌گیرند که دیگر شاکله‌ی آنها استحاله شده و هیچ دعایی در مورد آنان مستجاب نمی‌گردد، مثل این است که کسی بنشیند و دعا کند که "گرگ" یا "کفتار"، آدم شود، یا دعا کند که رژیم غاصب صهیونیستی و جعلی به نام اسرائیل، سرزمین‌های فلسطین را رها کرده و به مردمش بازگرداند!

از این رو حتی به پیامبری که پیامبر رحمت بودند، فرمود: حتی اگر تو هفتاد بار هم برای آنها دعا کنی، هیچ فایده‌ای ندارد، چون آنها کافرند، حق را می‌پوشانند و از مسیر و پوسته آدمیت خارج شده و فاسق گردیده‌اند:

« ٱسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةًۭ فَلَن يَغْفِرَ ٱللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا۟ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ ۗ وَٱللَّهُ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلْفَٰسِقِينَ » (التوبة، 80)

ترجمه: چه براى آنان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى [يكسان است، حتى‌] اگر هفتاد بار برايشان آمرزش طلب كنى، هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزيد، چرا كه آنان به خدا و فرستاده‌اش كفر ورزيدند، و خدا گروه فاسقان را هدايت نمى‌كند.

« سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ » (المنافقون، 6)

ترجمه: براى آنان يكسان است: چه برايشان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى، خدا هرگز بر ايشان نخواهد بخشود. خدا فاسقان را راهنمايى نمى‌كند. 

الف – ممکن است چنین سؤالی به ذهن کسانی (مانند کاربر گرامی از مشهد) همین‌طوری خطور کرده باشد، اما یک عده نیز این موهومات را به صورت سازماندهی شده و در سطح وسیع فرافکنی می‌کنند. اگر چه بی‌تردید آنها حتماً مسلمان نیستند، اما به حسب ظاهر ایرانی که هستند، اما چقدر سخیف و حقیر شده‌اند که برای به انحراف کشاندن هموطنان خود، از شناخت و رویارویی با دشمن، به قرآن و پیامبر و ... نیز تمسک می‌جویند، و با تحریف، تفسیر به رأی، نگاه غلط و استنتاج غلط‌تر، سعی در سوء استفاده از باورها و علایق مردم مسلمان را دارند.

ب – قرآن کریم، شرح مکتوبی از مقام، درجه، شخصیت و خلق و خوی انسان کامل، یعنی پیامبر اکرم و اهل عصمت علیهم السلام می‌باشد، پس قطعاً آنان چه در بُعد نظری و چه در بُعد عملی، هیچ خلق و خو، باور و رفتاری نداشتند که عین قرآن کریم نباشد، چه رسد به این که کمترین زاویه یا انحرافی داشته باشد.

ج – از این رو، در مسائل شخصی و به جایش، گذشت‌های بسیاری داشتند، اما هیچ گاه در مورد کفر، استکبار، دشمنی با اسلام و ظلم به مردم، کوتاه نمی‌آمدند، چرا که این امر خدا و نیز خُلق و خوی خودشان بود. خداوند متعال به شخص ایشان فرمود:

« يَا أيُّهَا ٱلنَّبِىُّ جَاهِدِ ٱلْكُفَّارَ وَٱلْمُنَافِقِينَ وَٱغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَىٰهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ ٱلْمَصِيرُ » (التوبة، 73)

ترجمه: اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنان سخت بگير، و جايگاه‌شان دوزخ است، و چه بد سرانجامى است.

د – البته هیچ آدمِ عاقل، حکیم و بصیری، از دشمن شناسی غافل نمی‌ماند و در مقابل دشمن کوتاه نمی‌آید، چه رسد به این که کسی انسان کامل، مخاطب و آینه‌ی وحی الهی باشد.

*- به طور قطع در شصت جنگی که در طی حدوداً ده سال، از سوی کفار، مشرکین، منافقین و ظالمین، با تحریک "یهود" به ایشان تحمیل شد، چنین نبوده که دشمنان حمله کنند، و ایشان بروند در گوشه‌ای بنشینند و آنها را دعا بکنند؛ و یا با لبخند، دسته‌گُل و شیرینی و دعوت به شام و گفتمان، پذیرای جنایات آنان باشند! این حرف‌ها نه تنها دروغ‌های آَشکار است، بلکه افترا و اهانت نیز هست.

ﮪ – می‌گویند: پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، هیچ گاه کسی را نفرین نکرده است! بله، در امور شخصی چینین است، اما در امور دین و مظالم اجتماعی، هیچ گاه چنین نبوده است.

اگر ایشان از جانب خداوند سبحان، به عنوان پیامبر رحمت، یا حتی «رَحمةً لِلعالَمین» مبعوث و ارسال شده‌اند، خداوند متعال که خودش «اَرحَمَ الرّاحِمین» است، اما اقشار بسیاری را از در کلام خود، ملائک، مؤمنین و تمامی مردم "لعنت" کرده است؛ و وقتی می‌فرماید مؤمنین و همه مردم، حتماً ایشان را نیز شامل می‌گردد:

« إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَمَاتُوا۟ وَهُمْ كُفَّارٌ أُو۟لَٰٓئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ ٱللَّهِ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجْمَعِينَ » (البقره، 161)

ترجمه: کسانی که کافر شدند، و در حالِ کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود!

« أُو۟لَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ ٱللَّهِ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجْمَعِينَ » (آل‌عمران، 87)

ترجمه: کیفر آنها، این است که لعن (و طرد) خداوند و فرشتگان و مردم همگی بر آنهاست.

ملاحظه: "لعن" در مقابل "رحم" قرار دارد و به معنای طرد و دوری از رحمت می‌باشد، پس لعنت خدا، ملائکه و جمیع انسان‌ها، یعنی منفور همگان هستند و آن رحمت ویژه شامل حال ایشان نمی‌گردد.

نکته:

یک - کفار، ظالمین و دشمنان خدا و بشریت، از آن جهت که بسیار "مستکبر" نیز هستند، دل‌شان می‌خواهد که وقتی قصد جان و مال و چپاول سرمایه‌های مادی و معنوی ملتی را می‌کنند، بسیار راحت، سریع و بدون کمترین مشکل و زحمتی به خواسته‌های خودشان برسند و کمترین مقاومتی در مقابل تهاجم و جنایات آنان صورت نپذیرد! از این رو "یهودیت" را تحت عنوان "صهیونیسم" برای قداست بخشیدن به ظلم‌های خود ابزار قرار دادند و به مسیحیت القا کردند که اگر این طرف صورتت را زدند، آن طرف را بیاور تا بزنند و گفتند که این اخلاق مسیحی است! ولی با "اسلام ناب" مشکل دارند، چون فرموده است که در برار ظلم، جنایت و فتنه (به تعبیری همان جنگ نرم و انواع توطئه‌هایش)، نه تنها اهل سکون، رضا و تسلیم نباشید، بلکه به شدت مقاومت و مقابله کنید؛ و تصریح نمود که یک عده به ظلم آنها رضایت دادند، که سبب نفهمی بیشترشان شد، اما "اخلاق و مواضع و رفتار" پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و نیز مؤمنینی که با او هستند، چنین است؛ نه این که بروند یک گوشه بنشینند تا جان و مال و نوامیس مادی و معنوی آنها را جلوی چشم‌شان ببرند و آنها فقط دعا کنند!

« رَضُوا۟ بِأَن يَكُونُوا۟ مَعَ ٱلْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ * لَٰكِنِ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ مَعَهُۥ جَٰهَدُوا۟ بِأَمْوَٰلِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ وَأُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلْخَيْرَٰتُ ۖ وَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ »

ترجمه: (آری،) آنها راضی شدند که با متخلّفان باشند؛ و بر دلهایشان مهر نهاده شده؛ از این رو (چیزی) نمی‌فهمند! * ولى پيامبر و كسانى كه با او ايمان آورده‌اند با مال و جانشان به جهاد برخاسته‌اند. و اينانند كه همه خوبيها براى آنان است، اينان همان رستگارانند.

دو – جنگ، جنگ است و شیوه‌ها و ابزار گوناگونی دارد. جنگ نرم که همان "فتنه" می‌باشد نیز از جنگ سخت، به مراتب بزرگ‌تر و شدیدتر می‌باشد.

در جنگ جای ترحم بر پلنگ تیزدندان نیست؛ لذا دو طرف تمام قوای خود را برای نابودی یا دست کم دفع طرف مقابل به کار می‌گیرند؛ پس بدیهی است که ایجاد انحراف و اعوجاج در باورها و اذهان عمومی مردم (به ویژه مسلمانان)، یکی از کاربردی‌ترین تاکتیک‌ها و سلاح‌ها می‌باشد.

یک "بمب" در نهایت ده، پانزده، یا صد نفر را می‌کشد، اما یک جریان انحرافی، یک تفکر غلط، یک باور دروغ، به ویژه اگر به نام اسلام باشد، هزاران نفر و حتی یک ملت را از پای در می‌آورد.

از این رو، سرمایه‌گذاری و اهتمام دشمن، بر شایعه پراکنی، دروغ، افترا، جوّسازی، تحریف، شبهه ... و القای موهومات، جهت ایجاد انحراف و اعوجاج در اعتقادات راستین و اذهان عمومی مردمان، (به ویژه در جهان اسلام و بالاخص در ایران) به مراتب بیشتر از سرمایه‌گذاری و اهتمام آنها در جنگ سخت می‌باشد.

از اسلام ناب، ناراحت و نگرانند:

ناراحت و نگرانند که چرا خداوند علیم، حکیم و هادی، به بندگانش مؤمنش فرموده که نه تنها تن به ذلت، خواری و تسلیم ندهید، بلکه فضیلت و کمال شما، مرهون قیام به قسط، احقاق حق و مقابله با استکبار و ظلم است:

*- « الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ » (التوبة، 10)

ترجمه: آنها که ایمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جانهایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است؛ و آنها پیروز و رستگارند!

*- « إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ » (الحجرات، 15)

ترجمه: مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند، سپس هرگز شکّ و تردیدی به خود راه نداده و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کرده‌اند؛ آنها راستگویانند.

*- « أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ » (التوبة، 16)

ترجمه: آیا گمان کردید که (به حال خود) رها می‌شوید در حالی که هنوز کسانی که از شما جهاد کردند، و غیر از خدا و رسولش و مؤمنان را محرم اسرار خویش انتخاب ننمودند، (از دیگران) مشخصّ نشده‌اند؟! (باید آزمون شوید؛ و صفوف از هم جدا گردد) و خداوند به آنچه عمل می‌کنید، آگاه است!

*- « أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ » (آل‌عمران، 142)

ترجمه: آیا چنین پنداشتید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد، در حالی که خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخصّ نساخته است؟!

سایر کسانی که به این مساله پاسخ داده اند

• تاکنون پاسخی برای این مساله ثبت نشده است.