• 22 آذر 1400
• 0

• اشتراک گذاری

پاسخ شبهه گُشنَمونه؛ شعار مردم تهران پس از 20 سال پادشاهی رضاخان بود؛ مردمِ تهران به خیابان ها ریختند، اعتراض گسترده ای شکل می گیرد. اعتراض به چه ؟ گرسنگی . مردم مقابل مجلس فریاد می‌زدند «گُشنَمونه»

1. گرسنگی در تاریخ معاصر ایران اتفاق نادری نیست؛ سابقه‌دار است. در دوره ناصرالدین قاجار چندبار قحطی و کمبود نان به اعتراض مردمی منجر شد و البته دلیلش معمولا خشکسالی و بروز آفت بود.
2. از همه معروف‌تر هم قحطی سال ۱۲۵۰ شمسی که به‌دلیل خشکسالی و ۳ سال کم‌بارانی رخ داد و بنا به تخمین حدود یک‌دهم جمعیت ایران از گرسنگی مردند و به سال مَجاعه یعنی سال گرسنگی معروف شد.
3. قحطی مهم بعدی، از سال ۱۲۹۶ شمسی شروع شد و معروف شد به «قحطی بزرگ». این یکی دلیلش اشغال ایران در جریان جنگ جهانی اول توسط نیروهای انگلیس و روسیه تزاری بود؛
4. شهریور سال ۱۳۲۰ در جریان جنگ جهانی دوم، دوباره ایران توسط انگلیس و شوروی اشغال شد و دوباره همان ماجرا. نان ایرانی‌ها نانی بود که «آغشته با خاک اَره و شن و کلوخ بود و آلوده و تلخ بود»؛
5. تهیه نان برای اشغالگران تنها دلیل قحطی نبود؛ احتکار هم بود. سفیر آمریکا در ایران همان‌موقع گزارش داد: دولت انگلستان عمداً نمی‌خواهد از قحطی و گرسنگی در ایران جلوگیری به‌عمل‌آورد
6. شهربانی اصفهان به وزارت کشور محمدرضاشاه، گزارش داد: « چندی است افسران و نمایندگان ارتش انگلیس چه خود مستقیما و مستقلا مشغول خرید کالا و ارزاق از هر نوع جنس هستند.
7. در تهران روز ۱۷ آذر دیگر مردم از گرسنگی و کمبود نان به تنگ آمدند و ریختند در خیابان و با شعارهای «ما نان می‌خواهیم» و «نان و پنیر و پونه، قوام گشنمونه» به سمت مجلس می روند.
8. به گواهی تاریخ : «در طول دوره قحطی نام، ۱۵ حرکت اعتراض‌‌‌آمیز در نقاط مختلف ایران گزارش شده است... کرمانشاه، داراب فارس، نجف‌‌‌آباد، ، زنجان، سنندج و تبریز و ... مردم لب به اعتراض گشودند.
9. دوران پرفراز و نشیب ایران به ویژه در زمان پهلوی اول و دوم پر از بلواهای این چنینی است که تاریخ به کرات به آن اشاره کرده است و همیشه یک پای جریان سلطه آن روز یعنی انگلیس، در آن دیده می شود.

سایر کسانی که به این مساله پاسخ داده اند

• تاکنون پاسخی برای این مساله ثبت نشده است.