• 23 مرداد 1400
• 0

• اشتراک گذاری

پاسخ شبهه وجوب و ضرورت قیام هر مسلمان بر علیه «ظلم» هیچ نیازی به استدلال ندارد، چرا که یک ضرورت عقلی و انگیزه‌ی فطری است و هر انسان عاقل و سالمی، تا جایی که بتواند علیه ظلم می‌ایستد، چه رسد به یک مسلمان که به آن امر شده است و اساساً مسلمانی چیزی جز این نیست.

این گونه سوء استفاده از احادیث و یا تفسیر به رأی به حسب ذوق و میل شخصی و یا خدمت به مستکبرین و ظالمین دوران، سابقه‌‌ای دیرینه دارد. در عصر انقلاب اسلامی ایران نیز شیخ محمود حلبی، رئیس انجمن حجتیه در مجالس وعظ‌اش به این احادیث استناد کرده و قیام را امر باطلی می‌خواند. اما حقیقت این است که وضعیت عقلی، شناخت و گرایشات دینی کسانی که اصلاً اسلام را قبول ندارد و حتی با آن مخالف هستند، بسیار بهتر از این گروه است. چرا که این گروه به نام اسلام، قرآن، حدیث و اسلام را تجزیه، تحریف، تسخیف و حتی مسخره می‌کنند. و بابت این همه ظلم و افترا، قیافه‌های مقدس مآبانه نیز به خود می‌گیرند!

چنین ادعایی (باطل بودن هر قیامی قبل از ظهور)، به مثابه‌ی تعطیل کردن کل دین است. چرا که دین چیزی جز «کفر به طاغوت و ایمان به الله» نیست. و بدیهی است که تکفیر طاغوت مستلزم قیام است.

وجوب و ضرورت قیام هر مسلمان بر علیه «ظلم» هیچ نیازی به استدلال هم ندارد، چرا که یک ضرورت عقلی و انگیزه‌ی فطری است و هر انسان عاقل و سالمی، تا جایی که بتواند علیه ظلم می‌ایستد، چه رسد به یک مسلمان که به آن امر شده است و اساساً مسلمانی چیزی جز این نیست.

کسانی که چنین ادعاهایی را مطرح می‌کنند، نه تنها تمامی آیات مربوطه در قرآن کریم و نیز احادیث مربوطه و هم چنین کلیه‌ی احکام اسلامی و از جمله «امر به معروف و نهی از منگر» و جهاد را تعطیل اعلام می‌کنند، بلکه مدعی هستند که اسلام [العیاذ بالله]، خواری، ذلت، بردگی، تو سری خوری، بی‌وطنی، بی‌ناموسی، بی‌غیرتی و بندگی غیر را توصیه می‌کند. و البته اسلام آنان چنین است.

از نظر آنان چه باید کرد اگر کشور اسلامی و ملت مسلمان (به ویژه شیعه) تحت اشغال و سلطه‌ی بیگانگان درآمد؟ چه باید کرد اگر حکومت وابسته به اجنبی، نه تنها دین آنها را ضایع کرد، بلکه نوامیس‌شان را در اختیار اربابان قرار داده و ثروت‌های طبیعی و غیر طبیعی مملکت‌شان را به تاراج طواغیت داد؟ آیا باید دست روی دست گذاشت، به گوشه‌ی خزید و نماز و قرآن [دروغین] خواند؟! مگر دشمن جز این چیز دیگری می‌خواهد.

نیکسون رئیس جمهور اسبق آمریکا در کتابی به نام «فرصت‌ها را نباید از دست داد» که حدود 25 سال پیش نوشته است، قید می‌کند که از سال 2000 به بعد، قدرت به مناطق اسلامی بر می‌گردد و تأکید می‌کند که منظور من از اسلام، اسلام اعراب و سعودی نیست. آنها آن قدر نماز بخوانند که دست‌ها و زانوهایشان پینه بسته و زخم شود. بلکه منظورم اسلام به محوریت ایران و ولایت فقیه است.

شما فرض بگیرید که حکومت‌های مستعمره و نوکر مأب و وابسته به فراماسونی چون پهلوی بر مملکت اسلامی ایران حکومت کنند و آن کنند که دیدیم، اسرائیل تمامی سرزمین‌های مسلمین را غصب کند و ملت آن را اخراج کند و زن و بچه‌ها را برباید و اعضای آنان را به فروشد – انگلیس بر عربستان حکومت کند و مذهبی به نام وهابیت راه بیاندازد و مکه و مدینه را به آنان بسپارد و آنان نیز مسلمان بحرین را به خاک و خون بکشند و زنانشان را بربایند – امریکا همه‌ی کشورهای اسلامی را یکی پس از دیگری تحت اشغال نظامی خود در‌آورد ...، بعد یک عده که نام خود را مسلمان می‌گذارند، فقط وضو بگیرند، غسل کنند، نماز بخوانند، روزه بگیرند، همه هم و غم‌شان کشیدن مد والضالین باشد ... و منتظر ظهور هم باشند؟!

مرتب و مکرر ختم قرآن کنند، آیات توحیدی را بخوانند، آیات جهادی را بخوانند، احکام حکومتی را بخوانند و بعد هم بگویند «صدق الله العظیم – یا – صدق الله العلی العظیم» و در حالی که کفار کشور و ناموس آنها را به یغما برده است، خوشحال باشند که ختم قرآن کرده‌اند.

یا به نام شیعه، هر هفته یا حتی هر روز صبح، زیارت عاشورا بخوانند و با حالتی حزن آلود تکرار کنند که:

«یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ – یا ابا عبدالله، من تا روز قیامت با هر کس که با شما در سلم و صلح باشد، در صلح هستم و با هر کس که با شما در جنگ باشد، در جنگ هستم»، و بعد در حالی که مسلمانان را قتل عام می‌کنند، برود به راحتی یک صبحانه‌ی مفصل هم بخورد و هیچ تکان دیگری به خود ندهد، و تازه خوشحال باشد که زیارت عاشورا خوانده و منتظر باشد که حضرت فاطمه‌ی زهراء علیها‌السلام نیز روز قیامت به خاطر چند دور روخوانی از او شفاعت کند! واقعاً هیچ دشمنی این قدر دین را تسخیف و تحقیر و مسخره می‌کند؟!

به نظر می‌رسد که این گونه سوء برداشت‌ها از برخی احادیث، کار اجانب و نوکران آنهاست و البته عده‌ای ساده‌لوح – که تنبل، ترسو و دنیاگرا نیز هستند – بلندگوی آنان می‌گردند.

آیا کسی که انتظار قبولی در کنکور یا کارشناسی را دارد، می‌رود درس می‌خواند یا در خانه‌ی خود نشسته و دعا می‌کند؟! یا آن که مایل است درآمد بیشتری داشته باشد، کار و صرفه‌جویی بیشتر می‌کند یا در تنبل‌خانه‌ی خود به نماز نشسته و فقط دعا می‌کند؟! به طور قطع در کسب منافع دنیا از هیچ تلاشی و گاه هیچ گناهی فروگذار نمی‌کنند، اما نوبت به انتظار فرج و حکومت جهانی که می‌رسد، دیکته می‌کنند که باید در خانه‌ی خود بنشید و دعا بخوانید و ما را رها کنید تا هر چه خواستیم بر سر شما، نوامیس، دین و کشورتان بیاوریم؟! امام رضا (ع) فرمودند: هر کس دعا کند و به دنبالش نرود، خود را مسخره کرده است.

بدیهی است کسانی که قیام ملت‌های مسلمانی چون ایران، مصر، بحرین، لبنان، فلسطین، لیبی و ... در مقابل ظلم را باطل می‌دانند، هجوم ددمنشانه‌ی آمریکا، انگلیس و اسرائیل را حق می‌دانند و بدیهی است که مسلمانان عاقل و واقعی، خود را از ذلت بری می‌دانند.

به غیر از صریح آیات قرآن کریم، آیا سرتاسر زیارت عاشورا، احکام جهاد و امر به معروف و نهی از منکر که یکی از اقسام آن «به شمشیر – یعنی مبارزه‌ی مسلحانه» است و وجوب سرکوبی دشمنان، نجات مسلمانان، پاسخ به فریاد «یا للمسلمین» مظلومان و ... را که همگی مستند به آیات و احادیث و روایات محکم است نخوانده‌اند؟! یا همه را به نفع آمریکا، انگلیس و اسرائیل و هر طاغی و یاغی دیگری تفسیر به رأی می‌کنند؟ این همان «اسلام آمریکایی» است که اتباعش با آنان محشور خواهند شد.

قیامی که تا قبل از ظهور قیام باطل است، قیام هر کسی است که خود را منجی بنامد. چه رنسانس باشد، چه مارکسیسم، چه لیبرالیسم، چه فمینیسم ... و چه مدعیان دروغین. اما قیام مسلمان از همان هنگامی که با شهادت به «لا إله‌الا الله»، همه‌ی مدعیان دروغین الوهیت، ربوبیت و ولایت را نفی می‌کند آغاز می‌گردد و تا انتقالش به عالم دیگر ادامه دارد.

«أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُواْ وَ إِنَّ اللَّهَ عَلىَ‏ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُواْ مِن دِيَرِهِم بِغَيرِْ حَقّ‏ٍ إِلَّا أَن يَقُولُواْ رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لهَُّدِّمَتْ صَوَامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِيزٌ» (الحج – 39 و 40)

ترجمه: به آن افرادى كه مورد قتال و جنگ تحميلى قرار گرفته‏اند از (طرف خدا) اجازه جهاد داده شده است. زيرا آنان مظلوم واقع شده‏اند. و يقيناً خداوند بر نصرت آنان قدرت دارد * همان افرادى كه به ناحق از خانه‏هاشان اخراج شدند. (فقط جرم آنان اين بود) كه مى‏گفتند: پروردگار ما خدا است [زیر بار ادعای ربوبیت فرعون‌های زمان خود نمی‌رفتند]! اگر خدا (ظلم) بعضى از مردم را به وسيله بعضى ديگر دفع نمى‏كرد قطعاً صومعه‏ها و كليساهاى مسيحيان و كنيسه‏هاى يهوديان و مسجدهائى كه نام خدا فراوان در آنها ذكر مى‏شود خراب می‌شدند! و يقيناً خداى توانا كسانى را كه او را يارى كنند يارى خواهد كرد. چرا كه قطعاً خدا قوى و قدرتمند است.

سایر کسانی که به این مساله پاسخ داده اند

• تاکنون پاسخی برای این مساله ثبت نشده است.